گفت‌وگو با مهندس محمد عُطاردیان؛ فارغ‌التحصیل برجسته دانشکده فنی دانشگاه تهران
میز خبری معاونت پژوهشی دانشگاه تهران
محمد عُطاردیان، متولد ۱۱ بهمن ۱۳۱۵، از چهره‌های شاخص حوزه راه و ساختمان و از فارغ‌التحصیلان ممتاز دانشکده فنی دانشگاه تهران است. او که در سال ۱۳۳۸ در رشته راه و ساختمان دانش‌آموخته شد، اکنون پس از گذشت بیش از شش دهه، همچنان دانشگاه تهران را «خانه پدری» خود می‌داند و نقش این دانشگاه را در شکل‌گیری هویت علمی، حرفه‌ای و حتی سبک زندگی خود بنیادین می‌شمارد.
آغاز فعالیت حرفه‌ای و یک تصمیم سرنوشت‌ساز 
عطاردیان، فعالیت حرفه‌ای خود را از سال ۱۳۳۶، هم‌زمان با دوران دانشجویی، به‌عنوان کارآموز در شرکت «راپل» آغاز کرد. پس از فارغ‌التحصیلی، گرچه قصد داشت برای ادامه تحصیل در مقطع دکتری به خارج از کشور برود، اما حضور در پروژه ساخت نخستین اتوبان ایران ـ اتوبان تهران-کرج ـ مسیر زندگی او را تغییر داد. سودآوری این پروژه موجب شد عطاردیان از مهاجرت صرف‌نظر کرده و در ایران مسیر حرفه‌ای خود را ادامه دهد.
وی در اردیبهشت ۱۳۴۳، نخستین شرکت خود را با نام «توفان» (به نام فرزندش) در حوزه راه و ساختمان تأسیس کرد. این شرکت، بعدها با تغییر ساختار به «شرکت تضامنی عطاردیان و همکاران» تغییر نام یافت و توانست جایگاه ممتازی در صنعت راه‌سازی کشور به دست آورد. از جمله افتخارات این شرکت، اخذ رتبه یک سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور در رشته‌های راه و ترابری، آب، ساختمان و تأسیسات و تجهیزات است. عطاردیان و همکارانش در طول فعالیت خود، حدود چهار هزار کیلومتر راه در ایران احداث کرده‌اند؛ رکوردی که در نوع خود کم‌نظیر است. افزون بر این، شرکت وی چندین ثبت اختراع در حوزه مهندسی به ثبت رسانده و تقدیرنامه‌های متعددی از پروژه‌های ملی و منطقه‌ای دریافت کرده است.
خاطرات به یادماندنی دانشگاه
در بخش دانشگاهی این گفت‌وگو، عطاردیان با نگاهی عاطفی به گذشته، تأکید می‌کند که انتخاب دانشکده فنی دانشگاه تهران برای او «افتخاری بزرگ» بوده است. او می‌گوید در دوران دانشجویی در یکی از انجمن‌ها، با همسر آینده خود آشنا شده و حتی انتخاب رشته‌اش میان «برق و مکانیک» و «راه و ساختمان» تحت تأثیر نظر ایشان قرار گرفته است. وی با طنز و خنده اضافه می‌کند: «شاید چون می‌دانست قرار است همسر من شود، راه و ساختمان را پیشنهاد کرد چون درآمد بهتری داشت!»
شخصیتی که امروز به نام محمد عطاردیان می‌شناسید، ساخته و پرداخته دانشگاه تهران است؛ حتی سبک پوششم نیز برگرفته از این محیط است.
عطاردیان با وجود گذشت ۶۶ سال از فارغ‌التحصیلی، همچنان حضوری فعال در بنیادها و برنامه‌های دانشگاه تهران دارد. او بر نقش دانشگاه در پرورش شخصیت علمی و فردی خود تأکید کرده و می‌گوید: «شخصیتی که امروز به نام محمد عطاردیان می‌شناسید، ساخته و پرداخته دانشگاه تهران است؛ حتی سبک پوششم نیز برگرفته از این محیط است.»
توصیه به نسل جوان
اگر به شما گفتند پلی بین زمین و ماه بسازید، آن را بررسی کنید؛ اگر شدنی بود اما بسیار سخت به نظر می‌رسید، نترسید و بپذیرید.
وی در پایان گفت‌وگو خطاب به دانشجویان جوان دانشگاه تهران توصیه می‌کند: «نترسید و قدم بردارید. اگر به شما گفتند پلی بین زمین و ماه بسازید، آن را بررسی کنید؛ اگر شدنی بود اما بسیار سخت به نظر می‌رسید، نترسید و بپذیرید.» او با یادآوری پروژه‌هایی که در طول زندگی‌اش «غیرممکن» پنداشته می‌شد اما به سرانجام رسید، سخنان خود را با بیتی از عطار نیشابوری خاتمه داد:
گر مرد رهی میان خون باید رفت وز پای فتاده سرنگون باید رفت
تو پای به ره درنه و از هیچ مپرس خود راه بگویدت که چون باید رفت
نظر شما :