مرکز تحقیقات بین المللی بیابان
تاریخچه
مرکز تحقیقات بین المللی بیابان در ابتدا با نام مرکز تحقیقات مناطق کویری و بیابانی در سال ۱۳۵۴ به صورت یک واحد مستقل در دانشگاه تهران به منظور شناخت جامع مناطق کویری و بیابانی ایران از لحاظ طبیعی، انسانی، اجتماعی و مسائل مربوط به محیط زیست و همچنین اعتلای سطح پژوهشی و علمی کشور به منظور عمران مناطق کویری و بیابانی و بهبود وضع زندگی مردم این مناطق به عنوان یک پژوهشکده تأسیس شد. این مرکز بر اساس مصوبه شورای دانشگاه از سال ۱۳۸۵ ش. به «مرکز تحقیقات بین المللی همزیستی با کویر» و از سال ۱۳۸۸ به مرکز تحقیقات بین المللی بیابان تغییر نام داده است.
اهداف
این مرکز در راستای اهداف خود که همانا شناخت جامع مناطق کویری و بیابانی ایران از لحاظ طبیعی، انسانی، اجتماعی و زیست محیطی و اعتلای سطح پژوهش علمی در این زمینه به منظور عمران توسعه پایدار مناطق کویری و بیابانی و بهبود وضع زندگی مردم است، با همکاری اساتید و اعضای هیئت علمی وابسته و پیوسته خود در دانشگاه تهران، از سالها پیش طرح های پژوهشی گسترده ای را در زمینه های مرتبط آغاز نموده که در چارچوب محورهای تحقیقاتی به شرح زیر قرار دارند:
- بررسی ویژگی ها و پتانسیل های مناطق بیابانی و نیمه بیابانی کشور
- بررسی عوامل مؤثر در بیابان زایی و تعیین معیارها و شاخص های بیابانزایی در سطح کلان کشور
- مدلینگ مناطق بحرانی بیابانی در کشور
- اولویت ها و راه کارهای مقابله با بیابان زایی
- بررسی و مطالعه منابع آبی سطحی و زیرزمینی
- شناسایی ارقام گیاهی سازگار یا مقاوم به شرایط بیابانی
- بررسی شرایط و روند خشکسالی در کشور
- بررسی قابلیت ها و پتانسیل های اکوتوریسم در مناطق بیابانی
- بررسی ویژگی های اکولوژیکی و اکوفیزیولوژیکی گیاهان بومی مناطق بیابانی
- بررسی و شناسایی خاک های مناطق بیابانی و پتانسیل یابی آنها
- پتانسیل یابی مناطق مستعد کاربرد انرژی های نو
ساختار
رییس: دکتر حمیدرضا ناصری
آدرس: البرز، کرج، چهارراه دانشکده، دانشکدگان کشاورزی و منابع طبیعی، مرکز تحقیقات بین المللی بیابان
تلفن: